انواع سازمان های مدیریت جمعی

نویسنده : پورمحمدی ماهونکی، شیما؛

(‎18 صفحه – از 11 تا 28 )

چکیده:
پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری از حقوق انحصاری متعددی نظیر حق تکثیر، حق پخش ، حق عرضه و توزیع برخوردارند. رشد روزافزون فناوری های نوین ارتباطی موجب تسهیل استفاده های مجاز و غیر مجاز از آثار ادبی و هنری گردیده است و صاحبان آثار دیگر قادر به کنترل استفاده های مجاز یا غیر مجاز از آثارشان نیستند. در این شرایط سیستم مدیریت جمعی و سازمان های مدیریت جمعی بهترین ابزار برای حمایت از منافع پدیدآورندگان آثار و ذینفعان حقوق هستند که به عنوان واسطه میان ایشان و مصرف کنندگان عمل میکنند. امروزه سه نوع سازمان مدیریت جمعی در کشورهای مختلف به فعالیت میپردازند. این سازمان ها بسته به حوزه فعالیت و حقوق تحت پوشش خود دارای روش ها و مکانیزم های گوناگونی هستند. نوع رایج این قبیل سازمان ها، «سازمان مدیریت جمعی سنتی » نام دارد. این سازمان ها به طور معمول از طرف اعضای خود بر سر نرخ ها و شرایط استفاده از آثار توسط کاربران مذاکره و مجوز صادر کرده و حق امتیازها را جمع آوری میکنند. دو نوع دیگر این سازمان ها، «مرکز تسویه حقوق » و «مکان واحد ارائه خدمات » است که در آن ها سازمان بیشتر به عنوان دلال و واسطه عمل کرده و تعرفه ها و شرایط استفاده از آثار توسط صاحبان آثار تعیین میشود.