مرگ مغزی؛ نه مرگ قطعی و نه حیات؛ وضعیتی خاص در پرتو تکنولوژی‌های نوین زیست‌پزشکی

نویسنده : عباسی، محمود؛ کلهرنیا گلکار، میثم؛

(‎18 صفحه – از 47 تا 64 )

چکیده:
با شناخت و تبیین پدیده مرگ مغزی به کمک تکنولوژی های نوین زیست پزشکی در نیم قرن اخیر، چالشی جدی فراروی علمای علوم مختلفی چون پزشکی ، فلسفه ، اخلاق ، حقوق و نیز مراجع دینی در ارتباط با شرایط و مصادیق تحقق مرگ قطعی مطرح گردیده است که به نظر می رسد با گذشت ده ها سال این اختلافات کماکان ادامه دارد تا آن جا که دو گروه عمده در مقابل یکدیگر قرار داده شده اند: کسانی که مرگ مغزی را به مثابه مرگ قطعی می دانند و کسانی که مرگ مغزی را دست کم به واسطه ادامه جریان خون و حیات قلبی ـ تنفسی ، قسمی از حیات می پندارند. به نظر می رسد با درک ماهیت حقیقی مرگ مغزی و جهت ترتب آثار مناسب در تمامی جهات اقتصادی ، اجتماعی و فقهی – حقوقی بایستی اذعان نمود که مرگ مغزی نه مرگ کامل و قطعی است و نه حیات ؛ بلکه می توان آن را پدیده ای نوظهور در سایه تکنولوژی های نوین زیست پزشکی دانست که مبین وضعیتی خاص بوده و فلسفه وجودی آن در نظام هدفمند خلقت ، پاسخگویی به نیاز بیماران محتاج به اعضای پیوندی می باشد. با بهره گیری از این تئوری و شناساندن آن به افراد جامعه در قالب فرهنگی سازی مستمر، بایستی جایگاه اهدای اعضای مبتلایان به مرگ مغزی به یک اصل اخلاقی پذیرفته شده در جامعه ارتقا یابد.