درمان؛ در کشاکش حق و تکلیف

نویسنده : روشن، محمد؛

(‎11 صفحه – از 43 تا 53 )

چکیده:
حق درمان یکی از اجزای مهم حق حیات است ؛ بنابراین از حقوق اساسی است و دولت ها موظف به تامین آن در حدود امکانات و با هدف حفظ حیات انسانی میباشند؛ در قانون اساسی ایران این حق ملهم از بندهای ٩ و ١٢ اصل سوم بوده و براساس اصل ٢٩ برخورداری از تامین اجتماعی، از وظایف دولت است . نظام تامین اجتماعی در ایران به مرور ترمیم و تکمیل شد و در مواد ٢٥ اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و بند ب ماده ١٧ اعلامیه اسلامی حقوق بشر تامین همگانی تامین اجتماعی از وظایف اساسی هر دولت شناخته شده است . در قوانین عادی مانند قانون مجازات اسلامی، سلب مسوولیت از پزشکان و پیش بینی مسوولیت در قبال مستنکف و قانون طرز جلوگیری از بیماریهای آمیزشی و واگیردار و الزام به درمان و در صورت مسامحه و یا استنکاف جرم انگاری شده است .