ماجرای آزادی در خاورمیانه – 2

نویسنده : برنارد لویس؛ مترجم : امامی، حسام الدین؛

(‎2 صفحه – از 47 تا 48 )

خلاصه ماشینی: “طبقه دوم که شامل عناصر ارتجاعی و همچنین‌ مترقی بودند،اصلاحات و نحوه اجرای آنا مورد انتقاد قرار داده و در جستجوی راه‌ علاجی در زمینه قانون اساسی و نظریاتا لیبرالیزی برآمدند که از اروپائیان مأخوذ بود ولی اغلب اوقات به اصو و نصوص قرآنی و اسلامی نسبت داده میشد. در 1681«بیک»تونسی که تحت قیمومیت عثمانی،رژیمی مستقل داشت-قانون‌ اساسی را که اولین نمونه خود در کشورهای اسلامی بود،اعلام کرد. قانون اساسی تونس در سال 6681 از میان رفت ولی تمایلی که در این مورد شعله‌ کشیده بود بجاهای دیگری سرایت کرد. بدین معنی که در سال 5781-قانون اساسی عثمانی از طرف سلطان عبد الحمید دوم که بتازگی روی کار آمده بود،اعلام شد. این قانون هم تحت تأثیر قانون اساسی سلطنتی قرار گرفت که آنهم بنو به خود بعضی از موادش از پاره‌ای جهات بر اصول«تحکم‌آمیز»قوانین«پروس»منطبق شده بود. اولین پارلمان عثمانی برای دو دوره و بمدت 5 ماه حیات داشت و تا 03 سال‌ دیگر هرگز تشکیل نشد.”