انتقادها – 3 – بحث درباره ابلاغ قانونی یا واقعی اظهارنامه و رأی اخیر هیئت عمومی دیوانعالی کشور


ناقد : بدیعی، غلامرضا؛

(‎1 صفحه – از 59 تا 59 )


خلاصه ماشینی: “اما در بند ب میگوید هرکس از روی سوء نیت‌ بدون محل مبادرت بصدور چک نماید بشش ماه‌ حبس تأدیبی تا دو سال و تأدیه جزای نقدی‌ محکوم خواهد شد و بعدا در قسمت آخر مادهء مورد بحث اعلام میدارد:هرگاه صادرکننده‌ چک در ظرف پنج روز از تاریخ ابلاغ اظهاریه‌ رسمی وجه چک را نپردازد سوء نیت او محرز است که اخیرا هیئت عمومی دیوانعالی کشور این ابلاغ اظهار نامه را در صورت ابلاغ واقعی‌ صحیح دانسته است و حقیقة بانصاف و عدالت نیز نزدیکتر بنظر میرسد چه در امور جزائی‌ بزه انتسابی بایستی در نظر دادگاه محرز و مسلم‌ گردد تا بتوان حکم به محکومیت داد آیا ظالمانه نیست که فقط با ابلاغ قانونی اظهار- نامه بدون اینکه روح کشنده چک از آن‌ اطلاع داشته باشد بعنوان کشنده چک بلامحل‌ آنهم با سوء نیت تحت تعقیب قرار گیرد و به- حبس محکوم گردد؟صحیح است که در امور حقوقی چه ابلاغ قانونی و چه ابلاغ واقعی میتواند مورد استناد دادگاه قرار گیرد و حکم‌دهنده،اما در امور جزائی چنین نیست و خلاصتهء رأی‌ اخیر هیئت عمومی دیوان کشور بدون اینکه‌ جنبهء جزائی چکهای بلامحل را از بین برده‌ باشد و یا تزلزلی در روحیه گیرندگان چک‌ بوجود آورده باشد بسیار بجا تلقی و برطبق‌ قانون لازم الاتباع است و برطبق چکهای بلامحل‌ چک سند لازم الاجرائی است.”

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code