حقوق کار در ایران

نویسنده : همدانی، علی الله؛

(‎3 صفحه – از 64 تا 66 )

خلاصه ماشینی: “بموجب مفاد ماده 37 قانون کار هگونه اختلاف بین کارگر و کارفرما که ناشی از اجرای‌ مقررات قرارداد کار یا کارآموزی باشد،در مرحله او از طریق سازش و مستقیما بین طرفین اختلاف‌ حل میگردد و چنانچه اختلاف از طریق سازش حل نگردید نخست شورای کارگاه و بعدا هیئت حل‌ اختلاف صلاحیت رسیدگی و صدور رای مقتضی را خواهند داشت. بدینمعنی که هرگاه در کارگاه یا کارخانه‌ای اختلافی بین کارگر و کارفرما ایجاد گردد،شورائی بنام شورای سازش تشکیل میشود و سعی مینماید که از طریق مذاکره مستقیم بنی کارگر و کارفرما اختلاف را برطرف سازد این شورا مرکب از کارگر و کارفرما یا نمایندگان آنها خواهد بود و در غالب موارد کارگران نیز خود بحل‌ اختلاف از این طریق علاقمند هستند زیرا ارجاع موضوع به شورای کارگاه یا شوراهای صنفی و سپس‌ به حل اختلاف و رسیدگی بدان،بطول خواهد انجامید و حال آنکه وضع کارگر شاکی ایجاب مینماید که هرچه زودتر بشکایت وی رسیدگی و رأی مقتضی صادر گردد.”