اصول آئین دادرسی مدنی در ابلاغ

نویسنده : جعفری لنگرودی؛

(‎2 صفحه – از 35 تا 36 )

خلاصه ماشینی: “این کار وظیفه پیش‌کسوتان و حقوقدانان هر کشور است که کار قضات و وکلاء جوان‌ را برای فهم قانون آسان سازند و بدینگونه بر«حقوق امروز»لازم آمد که از فضلا و حقوقدانان‌ ایران چنین اقدامی را درخواست نماید و فعلا بسهم خود بر آن شدیم که در این زمینه تلاش کنیم و بابی را افتتاح نمائیم تا آنانکه با قانون سروکار بیشتری دارند،مفهوم و مدلول واقعی قانون را بهتر و آسان‌تر بدست آورند و هنگامی که دو«اصل»در یک مورد با یکدیگر تعارض دارند، بتوانند یکی را بر دیگری مقدم دارند و مسائل مطروحه را روان‌تر حل کنند و نتیجتا توجیه‌ و استنباط از قوانین(تا جائیکه ممکن و سودمند است)هرچه بیشتر به یکنواختی گراید و آراء متناقض و خلاف عدالت و قانون کمتر گردد و تفاهم علمی قضات یا وکلا با یکدیگر از یکطرف و و وکیل و دادرس از طرف دیگر،بیشتر گردد. ولی آیا ابلاغ واقعی به مدیر شرکت یا دارنده امضاء اگر اتفاقا در خارج از اقامتگاه شرکت صورت بگیرد،صحیح است؟نظیر بجمع ماده 588 قانون تجارت و ماده 121 دادرسی مدنی چنین ابلاغی صحیح است.”