آیا بهتر نیست که بیع شرط از قانون مدنی ما حذف شود

نویسنده : عدل، منوچهر؛

(‎2 صفحه – از 114 تا 115 )

خلاصه ماشینی: “ولی باید توجه داشت،در صورتیکه(رهن)ریشه بسیار قدیمی‌ در حقوق ملل دارد،چرا با وصف این بیع شرط معمول شد؟ چون ربا در اسلام حرام است و از طرفی مقتضیات اقتصادی جهان ایجاب میکند که‌ مردم از منافع سرمایه و پول خود نیز مانند سایر اموال استفاده نمایند و راه مستقیم،عواطف‌ مذهبی‌شانرا جریحه‌دار میساخته لذا به بیراهه زدند و به بیع شرط متوسل شدند و برای‌ اینکه اسم بهره را نیاورند مینویسند:«فروشنده بابت منافع مورد معامله که از طرف‌ خریدار باجاره او داده شود ماهانه فلان مبلغ باید بموجب قبوض اقساتی رسمی در وجه‌ خریدار بپردازد. و البته باید بهره دیر کرد نیز از بدهکارانیکه در موعد مقرر بدهی خود را نمیدهند گرفته شود زیرا علت ندارد مال مردم نزد دیگران مسلوب المنفعه بماند و چون بستانکار از منافع پول استفاده میبرد برخلاف معمول که مالیات را فروشنده سند شرطی میپردازند باید بستانکار یا وام‌دهنده بپردازد زیرا درآمد متعلق باوست.”