بررسی مفاهیم «شرط ایمان در شهادت» در فقه امامیه و حقوق ایران


نویسنده : آذربایجانی، علیرضا؛ محلی، محمد؛ فدایی، اسماعیل؛

(‎28 صفحه – از 63 تا 90 )


چکیده:
در فقه امامیه از جمله شروطی که برای شاهد ذکر شده، ایمان است . قانون مدنی ایـران برای تامین نیازهای زمان و احیانا رفع عسر و حرج درباره ادله اثبات دعوا، مسلمانبودن و نیز ایمان را شرط لازم برای شاهدبودن ندانسته بود. قانونگذار پس از انقـلاب نیـز در ماده ١٥٥ قانون آیین دادرسی کیفری که مقررات آیین دادرسی مدنی نیز به همین ماده ارجاع شده، شرط اسلام را در زمره شروط گواه نیـاورده اسـت ؛ ولـی بـا آوردن شـرط ایمان، احتمالا به سوی احیای سنت فقهای امامیه در نپـذیرفتن شـهادت غیرمـومن گـام برداشته است . آوردن شرط ایمان ـ البته بـا تفسـیری کـه برخـی فقهـای امامیـه مبنـی بـر انحصار وصف ایمان به شیعه اثناعشری ارائه دادهاند ـ تا اندازهای باعث خلل در وحدت دینی و در نهایت ، تزلزل وحدت اجتماعی می شود. با وجود این ، به نظر می رسـد بتـوان تفسیر مضیقی را که مشهور فقها ارائه دادهاند، با توجه به دیگـر مـلاکهـا و تفاسـیر بـه مفهوم مسلمانبودن وسعت داد؛ زیرا دلایل عقلی و روایی به همراه تفاسیر دیگر در این باره قابل توجه است .

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code