فروش اضطراری کالا در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980 وین) و حقوق ایران

نویسنده : امیرمعزی، احمد؛ موسوی، سید مهدی؛

(‎26 صفحه – از 27 تا 52 )

چکیده:
فروش اضطراری تکلیفی است که بر یک طرف قرارداد که کالای طـرف دیگـر را در اختیـار دارد تحمیل می شود و براساس آن در صورت به وجود آمدن وضعیت فـوقالعـاده مثـل فسـاد کـالا، وی مکلف به فـروش کـالای طـرف دیگـر اسـت . ایـن نهـاد هـم در کنوانسـیون بیـع بـین المللـی کالا١٩٨٠وین و هم در نظام حقوقی ایران به رسمیت شناخته شـده اسـت ؛ امـا در حقـوق ایـران نویسندگان کم تر در مورد این موضوع به مطالعه و بررسی پرداخته اند. در این مقالـه سـعی بـر این است تا با بررسـی تطبیقـی ، ایـن نهـاد را مـورد مطالعـه و پـژوهش قـرار دهـیم . بـه عقیـده نگارندگان در صورت وجود شرایط لازم برای استفاده از فروش اضـطراری، ایـن نهـاد قابلیـت به کارگیری در عقود دیگر غیر از موارد مصرح در قانون را دارد و می توان از این نهاد بـه عنـوان یک نهاد حمایتی در قراردادهای دیگری که کالای یک طرف به صـورت غیرغاصـبانه در اختیـار طرف دیگر قرار دارد استفاده شود.