تعامل میان حقوق رقابت و حقوق مالکیت فکری یا تعارض با قواعد عمومی قراردادها

نویسنده : خشنودی، رضا؛

(‎24 صفحه – از 53 تا 76 )

چکیده:
رابطه حقوق رقابت و حقوق مالکیت فکری از جهات مختلف در خور توجـه اسـت . در خصـوص این که بین این دو رشته از حقوق تعارض یا تعامل وجود دارد سخن بسیار است . برخی بـر ایـن باورند که مقررات حاکم بر این دو حوزه در تعارضـند؛ زیـرا آن یکـی بـه منظـور جلـوگیری از ایجاد انحصار تاسیس شده و بر رفتار بنگاه اقتصادی نظارت دارد تا رقابت در بـازار مخـدوش نشود و این یکی در پی حمایت از حقوق انحصاری حاصل از دارایی هـای فکـری اسـت . عـدهای دیگر بر این باورند که بین این دو تعارضی وجود ندارد؛ ولی آنچه اختلافانگیز می نمایـد مبنـای استدلال و توجیه نظر اخیر است ؛ زیرا عـدهای بـا توجـه بـه خصوصـیات حقـوق رقابـت ، آن را مسلط بر حقوق مالکیت فکری می دانند، حال آنکه عدهای دیگر به تعامل بین این دو عقیده دارند. بر فرض پذیرش نظریه تعامل یا تبعیت مالکیـت فکـری از حقـوق رقابـت ، چنـد سـوال اساسـی مطرح است که باید برای هریک از آنها پاسخ مناسبی یافت : این که سلطه حقوق رقابـت بـر حقـوق مالکیت فکری چه تاثیری بر قواعد عمومی قراردادها و اصول حـاکم ، نظیـر اصـل حاکمیـت اراده و آزادی قراردادی دارد؛ آیا قواعد عمومی قراردادها نیز تابع حقوق یادشده است یا خیر؛ در هر حـال آیا «تعامل » بین دو رشته حقوق مالکیت فکری و حقوق رقابت ، «تبانی » علیـه اصـول یادشـده تلقـی می شود؛ و در صورتی که حفظ رقابت ایجاب کند آیا می توان مالک حق انحصاری را به انتقال حـق یا موافقت به استفاده سایرین از آن اجبار کرد؟ در این مجال ما در پی اثبات این فرض هستیم که اصـل حاکمیـت اراده در مقابلـه بـا حقـوق رقابت منعطف است . میزان این تاثیرپذیری در نظریه «امکانات اساسی » مشـهود و قابـل توجیـه است .