نقش مرجع داوری در تثبیت و اثبات موضوع دوا

نویسنده : شهبازی نیا، مرتضی؛ دیبافر، سهیلا؛

(‎26 صفحه – از 101 تا 126 )

چکیده:
داوری تجاری بین المللی یکی از شیوههای حل و فصل اختلافـات در معـاملات اقتصـادی اسـت . صلاحیت آن با رضایت طرفین اختلاف ایجاد می شـود و داور بـین المللـی بـا انتصـاب ازسـوی طرفین اختیار می یابد به موضوع دعوا رسیدگی و رای قابل شناسـایی واجرایـی را صـادر کنـد. بدین جهت ضروری است که اولا موضوع دعوا برای داورمعلوم و معـین باشـد تـا رسـیدگی او میسر گردد و ثانیا با توجه به ابزارهای واقعی ، قانع کننده ومرتبط بـا موضـوع دعـوا بـه کشـف حقایق نائل آید. در این راستا دو سوال مطرح می شود: ١) در صـورت بـروز ابهـام و تردیـد در تشخیص موضوع دعوا، چگونه داورمی تواند آن را تبیین و تثبیت کند؟ ٢) چنانچـه وجـود دلیلـی درکشف حقیقت موثر باشد که نزد طرف دعوا یا شخص ثالـث اسـت ، امـا او از ارائـه آن امتنـاع می ورزد، چگونه داورمـی توانـد آن را تحصـیل کنـد؟ از سـوی دیگـر، درقـوانین داوری تجـاری بین المللی اصل آزادی عمل داور دررسیدگی به موضوع دعوا پذیرفته شده اسـت ، امـا حـدود آن مشخص نیست . این مقالـه درصـدد اسـت بـا توجـه بـه اصـول و قواعـد دادرسـی هـای ملـی و بین المللی ، نقش داوربین المللی را دردو مساله مزبورتبیین کند. نخست این که داور با اتکا به اصل آزادی عمل خود می تواند با اتخاذ تدابیری درجهت تثبیت موضوع دعوا کوشش خود را بـه کـار برد ودوم این که درجهت اثبات آن مستندات لازم را کشف کند، اما ممکن است با محدودیت هـایی مواجه شود که ابتکارات عمل او را تضییق سازد.