نقش دانشگاه ها در توسعه و نهادینه شدن نظام حقوق مالکیت فکری

نویسنده : ذاکر صالحی، غلامرضا؛

(‎32 صفحه – از 71 تا 102 )

چکیده:
حقوق مالکیت معنوی یا فکری، حقوق اموالی است که دارای ارزش اقتصادی داد و ستد هستند، ولی موضوع آنها شیء معین مادی نیست . براساس بند «ج » ماده ٢ قانون اهداف و وظـایف وزارت علوم درخصوص ارزیابی و تایید اختراعات و همچنین ماده ٤٥ قانون برنامه چهـارم توسعه ، این دستگاه دارای وظایفی در این قلمرو است . در این پژوهش نقش های دهگانه آموزش عالی در نظام حقوق مالکیت فکری تدوین و دیدگاه پاسخگویان درباره میزان اهمیت هریک تدوین شده است . یافته ها موید اهمیت بالای کلیه نقش ها وکارکرده از نظر پاسخگویان است . در کنار این تلاش، تجارب عملی٢٦ دانشگاه معتبر جهان در زمینه حقوق مالکیت فکری با تاکید بر مبحث اختراعات با رویکرد تطبیقی جمع بندی شده است . تجارب دانشگاهها نشان میدهد جوهره اصلی فعالیت دانشگاهها ایجاد یک نظام حمایتی است تا بتوان ایدهها و پژوهش ها را به سطح تجاریسازی و خلـق ثـروت رهنمـون شـد. انـواع ایـن حمایت ها عبارت است از: مشاوره، تسهیل تجاریسازی، کمک به صـدور مجـوز، حمایـت از بازاریـابی، پیگیــری امـور ثبــت اختـراع، ارزیــابی اختراعـات دانشــگاهی، کمـک هــای مــالی، استانداردسازی، انگیزش، رسیدگی به دعاوی، تهیه اسناد حقوقی و کنترل قوانین . در نهایت دو /سنخ اروپایی و آمریکایی شناسایی شده است . یافته ها نشان میدهند در ایران، آنچه درعمـل اتفاق افتاده عمدتا ارائه مشاوره و خدمات حقوقی، یعنی الگوی اروپایی بوده، نه الگوی امریکایی که تاکید بر کمک به تجاریسازی دارد.