مبانی نظریه اعتبار عقد احتمالی (مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و مصر)

نویسنده : رحیمی، حبیب الله؛ محمودزاده، خسرو؛

(‎24 صفحه – از 103 تا 126 )

چکیده:
مبنای تردید نسبت به اعتبار عقد احتمالی در حقوق ایران نقض اصل لزوم تعیین قطعی عوضین است . با تحلیل حدیث نفی غرر و تفسیری منعطف از مواد قانون مدنی (به عنوان مستندات اصل ) و تحلیلی پیرامون اصل منع استفاده بلاجهت ، اصل اتقان در عمل ، نظم عمومی و سیره عقـلا (بـه عنوان مبانی اصل )، روشن میگردد که مستندات و مبانی مذکور منافاتی با اعتبار عقد احتمالی ندارد. اعتبار عقد احتمالی در حقوق ایران با نظریه کفایت قابلیت تعیین عوضین که مورد پذیرش برخی فقها بوده، قابل توجیه است . این نظریه که مبتنی بر قاعده نفی عسر و حرج، نظم عمومی و عرف سلیم جامعه است ، در موادی از قانون مدنی به طور خاص مورد پذیرش واقع گردیده است . در قانون مدنی مصر نظر به پذیرش نظریه کفایت قابلیت تعیین تردیدی نسـبت بـه اعتبـار عقـد مذکور مطرح نگردیده است . مبنای پذیرش چنین نظریه ای تحول در مفهوم غرر به تبع عرف است . عدم تاثیر غبن در صحت عقود احتمالی مبنای دیگری بر صحت عقد مورد بحث در حقوق مصر است