بررسی ماهیت حقوقی انتقال اعتبار در مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی اتاق بازرگانی بین المللی (UCP600)


نویسنده : حسینی، سید محمد رضا؛ اسکینی، ربیعا؛

(‎22 صفحه – از 49 تا 70 )

چکیده:
در یک رابطه اعتبار اسنادی، کسی که اعتبار به نفع او گشایش مییابد لزومـا عرضـه کننـده نهـایی کالا نیست . در حقیقت ، وی با امید به این که در آینده میتواند کـالا را از عرضـه کننـده نهـایی تهیـه کرده، به دست خریدار برساند وارد معامله شده است . انتقال اعتبار که عبـارت اسـت از جانشـینی شخص ثالث به جای ذینفع اعتبار اصـلی، بـه ذینفـع اول- کـه در حقیقـت واسـطه بـین خریـدار و عرضه کننده نهایی است – این امکان را میدهد تا علاوه بر این که از تفاوت قیمت بین اعتبـار انتقـال یافته و اعتبار اصلی استفاده کند، تعهدات خود در تحویل اسناد اعتبار را به دیگری واگذار کند. در مورد ماهیت حقوقی انتقال اعتبار اختلافنظر وجود دارد. گروهی با این استدلال که در انتقال اعتبار منافع حاصل از اعتبار به صورت مشروط به شخص ثالثی منتقل میشود، آن را انتقال عواید دانسته اند. در مقابل ، عده بیش تری اعتقاد دارند که با انتقال اعتبار، رابطه حقوقی اعتبار اصلی ساقط میشود و در نتیجه رابطه جدیدی بین ذینفع دوم و بانک انتقالدهنـده بـا حقوق و تعهدات مستقل از رابطه قبلی ایجاد میشود. در نتیجه ، ماهیت این نهاد حقوقی به تبدیل /تعهد نزدیک تر است . بررسی استدلالهای مختلف نشان میدهد، انتقال اعتبار اگرچه در بعضی شرایط و آثار با تبدیل تعهد متفاوت است ، اما در مقایسه با سایر نهادهای مشابه ، نزدیک ترین شباهت را با آن دارد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code