نهاد تعلیم و تربیت و جرم؛ مروری بر دیدگاه ها و نظریه ها

نویسنده : حاجی ده آبادی، محمد علی؛

(‎22 صفحه – از 1 تا 22 )

چکیده:
نهاد تعلیم و تربیت ، از جمله مهم ترین نهادهای اجتماعی است که عـلاوه برارتقـای سطح آگاهی های اجتمـاعی و جامعـه پـذیری اعـضای جامعـه ، بـه ویـژه خردسـالان ، پرورش نیروهای کاری لازم بـرای نهادهـای دیگـر را نیـز بـر عهـده دارد. از ایـن رو، برخی معتقدند که نهاد تعلیم و تربیت ، نقش موثری در کاهش میزان جرم ایفا می کنـد؛، چه این نهاد، از سویی آدمیان را متوجه هویت انسانی حقیقی خود می کنـد و از سـوی دیگر، هنجارها و ارزش های اجتماعی را به اعضای جامعه آموزش داده ، نـوعی تعلـق خاطر نسبت به آن ها ایجـاد مـی کنـد و افـراد را بـه رعایـت هنجارهـا و ارزش هـای و مقررات اجتماعی ملزم می سازد؛ هم چنین با آمـوزش مهـارت هـای لازم ، فرصـت هـای اشتغال و سرمایه گذاری را برای افراد فراهم می کند و در مجموع ، آن چه را که موجـب کنترل رفتاری انسان هاست ، فراهم می آورد. در نقطه مقابل ، برخـی معتقدنـد کـه ا یـن نهاد، از سویی به افزایش فاصله طبقاتی و گسترش نابرابری های اجتماعی منجر شـده و از ســوی دیگــر، کــم تــر بــه وظیفــة تربیتــی خــویش پرداختــه و بــیش تــر در نقــش مهارت آموزی و دانش افزایی اموری که ربطـی بـا کنتـرل رفتـاری و تعامـل اجتمـاعی انسان ها ندارد، ظاهر گشته و موجب افزایش میـزان جـرم شـده اسـت . در ایـن مقالـه ، دلایل و شواهد مرتبط با دو دیدگاه یاد شده بررسی می گردد.