تحلیل نظام صدور مجوز اجراهای صحنه‌ ای موسیقی و نظارت بر آن در ایران

نویسنده : آگاه، وحید؛

(‎24 صفحه – از 137 تا 160 )

چکیده:

اجراهای صحنه ای موسیقی مثل سایر هنرها در جمهوری اسلامی ایران، ذیل چتر حقوق قرار دارد. موضوعی که بررسی آن در ادبیات حقوقی، مغفول واقع شده و تحلیل آن، نشان می دهد که حکومت ، تکلیف خود را با نحوه مواجهه نظام حقوقی با این موضوع مشخص نکرده است. از یک طرف، نظام صدور مجوز حداکثری و سخت گیرانه در وزارت فرهنگ، برقرار شده که فارغ از ایرادات اساسی آن، حکایت از انتخاب راهبرد دخالت دارد و طی آن، صفر تا صد تولید و عرضه آثار موسیقایی مستلزم اخذ اجازه قبلی است. اما به نحو عجیبی و توامان، راهبرد نظارت هم، من جمله از طریق نیروی انتظامیو قوه قضاییه، فعال تمام قد دارد که از جانب دو « مداخله و نظارت » است! لذا نتیجه، نشان از یک نظام مختلط قوه متفاوت، آنهم با دو رویکرد مختلفاعمال میشود که سوای غیر معقول بودن؛ سرمایه، زمان و انرژی بازیگران عرصه موسیقی را هدر میدهد. امری که طی مقاله حاضر، مساله یابی شده و درکنار، پرتو افکندن بر زوایای پرشمار قابل انتقاد موضوع، راهبرد میانه برون رفت از این معضل هم پیشنهاد شده: تشکیل دادگاه های اداری با مشارکت حداکثری نظام صنفی موسیقی در وزارت فرهنگ و صلاحیت فرجامی شعب دیوان عدالت اداری.