کاربرد تسلیحات شیمیایی در جنگ ایران و عراق از منظر حقوق بینالملل کیفری
نویسنده : شریفی طرازکوهی، حسین؛ مدرس سبزواری، ساسان؛
(24 صفحه – از 129 تا 152 )
چکیده:
کاربردسلاحهای شیمیایی به واسطه آسیبهای گستردهای که در قربانیان ایجاد کرده، درمیان جنایات رژیم صدام حسین، جایگاه خاصی دارد. مقتضایعدالتآن است که این گونه جنایا تخطیرمورد توجه جامعهبینالمللی،بدون مجازات نمانند.برمبنای معاهدات وعرفبینالمللی، تردیدی در خصوص ممنوعیت کاربرد تسلیحات شیمیایی در دهه 1980 وجود ندارد. نفس همین ممنوعیت(بدون نیازبه جرمانگاری صریح) میتواندمبنایی برایمسئولیتکیفریمرتکبینایناعمال باشد. ضمن یادآوری رویه دادگاه نورنبرگ، مقالهحاضر،نشانداده که اگردادگاه بینالمللی صالحی برایرسیدگیبه این جنایات وجود داشته باشد، مشکلیاز حیث قانونیبودن جرموجودنخواهدداشت؛اماچوندر حال حاضر،هیچ دادگاه بینالمللی حائز صلاحیت و مرتبط با جنگ ایرانو عراق وجود ندارد، موضوع اجرای حقوق بینالملل،میتواند مورد توجه دادگاههای داخلی قرارگیرد. مقاله حاضر، با این اعتقاد که دادگاههای ایران، علیالقاعدهدارایصلاحیترسیدگیبه این جنایات هستند، پیشنهاد کرده که برایایفاینقش مؤثر دادگاهها در حمایتاز حقوق بینالمللو کاهش آلام قربانیان،اصلاحاتیدر برخیقوانینجزاییصورتپذیرد.
آخرین دیدگاهها