درآمدی بر ماهیت و رژیم حقوق های سرمایه گذاری

نویسنده : سلطانی، محمد؛

(‎44 صفحه – از 193 تا 236 )

چکیده:

صندوق سرمایه گذاری اصطلاحی است که از سال 1384 و با تصویب قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران وارد فرهنگ لغات بازار سرمایه ایران شده است. صندوق نهادی است که با توزیع ریسک سرمایه گذاری با استفاده از سبد متنوعی از اوراق بهادار و بهره مندی از متخصصات بازار سهام جهت مدیریت این سبد، نقش مهمی را در جذب سرمایه های سرگردان و افزایش جذابیت بازار سرمایه بازی می کند. صندوق ها قاعدتا یک پوسته توخالی هستند که با برون سپاری فعالیت خو به شرکتهای دیگر که تخصصشان در این حیطه است فعالیت می کنند. بر این مبنا صندوق براساس خدماتی که اشخاص ثالث و در راس آن شرکت مشاور سرمایه گذاری ارائه می کند اداره می شود، هرچند در مقررات ما برون سپاری مدیریت با تعیین اشخاص حقیقی خبره صورت پذیرفته است، ویژگی مهم دیگر صندوق متغیر بودن سرمایه آن و قابلیت صدور و ابطال سهام بر اساس ارزش خالص روزانه هر سهم می باشد. این خصوصیت هم نقد شوندگی صندوق را تضمین کرده و هم قیمتی واقعی از ارزش هر سهم ارائه می کند. از لحاظ نظری، در حقوق ما صندوق را می توان در سه قالب بدون شخصیت حقوقی، شرکت تجاری و با شخصیت حقوقی مستقل بی آنکه شرکت باشد در نظرگرفت. آنچه که عملا امروزه با تصویب قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب اول آذرماه 1384 و قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به منظور تسهیل اجرای سیاستهای کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی مصوب 25 آذرماه 1388 و با تکیه بر مقررات مصوب سازمان بورس و اوراق بهادار شکل گرفته، صندوق با شخصیت حقوقی مستقل است که قواعد خاص خود را داشته و رژیم حاکم بر شرکتها قابل اعمال بر آن نیست.