باز فروش مبیع

نویسنده : صادقی مقدم، محمد حسن؛ رجبی، عبداله؛

(‎102 صفحه – از 229 تا 330 )

چکیده:

بازفروش مبیع را می‌توان در بیشتر حقوقی کنونی دنیا یافت. معنای آن فروش مبیع از جانب یکی از طرف‌های قرارداد است. که درعین اعدم مالکیت بر مبیم برابرقانون ملزم به حفاظست از آن است.این کاربه منظور پیشگیری از انسداد نامجدود رابطه قراردادی با جلو گیری از فساد مبیع یا ازدیاد هزینه‌های نامتعارف نگهداری کالا صورت می پذیرد. کامل ترین نوع بازفروش مبیع در کنوانسیون بیع بین المللی کالا 1980 وجود دارد. در حقوق ایران، به ویژه در قوانین موضوعه، برغم نیاز روزافزون، نمی توان اثری از حق یا تکلیف بازفروش را یافت؛ اما با دقت در پاره ای نهادهای سنتی، همانند برخی از خیارهای فسخ، تقاص، اداره مال غیر یا حتی با استفاده از تصمیمات قصابی، کمابیش می توان به نتیجه ای برابر با چنین نهادی دست یافت.