حقوق ثبت علائم تجاری مطالعه ای تطبیقی در حقوق ایران و سازمان تجارت جهانی

نویسنده : زاهدی، مهدی؛

(‎30 صفحه – از 125 تا 154 )

خلاصه ماشینی: “2-3 گات،مقررات تریپز TRIPS باتوجه به اهمیت حقوق مالکیت معنوی و نقش روزافزون آن در تجارت بین‌الملل و ناکافی بودن نظام حمایتی مقرر شده در کنوانسیون پاریس(و سایر عهدنامه‌های‌ بین‌المللی مانند کنوانسیون برن برای حمایت از نوشته‌ها و آثار هنری 6881)از اواخر (1)-کنوانسیون پاریس در طول حیات خود تاکنون مورد انتقادات بسیاری قرار گرفته است. این تعهد و تکلیف دارندهء حق اختراع در بسیاری از نظامهای حقوقی پذیرفته شده و صریحا در مدل و قانون نمونه‌ای که سازمان جهانی‌ حقوق مالکیت معنوی برای کشورهای در حال توسعه در خصوص اختراعات و دانش فنی منتشر نموده تأکید گردیده است برای‌ مطالعه بیشتر رجوع کنید به: WIPO,Working Group on the Model Law for Developing countries on Inventions and که به ثبت رسیده است،حاصل می‌شود و بنابراین ناشی از اعطای آن توسط دولت‌ فدرال نیست. بررسی مواد قانون ثبت علائم و اختراعات به ما نشان داد که این مقررات با آنکه‌ نزدیک به هفتاد سال از عمر آن می‌گذرد،می‌تواند وسیله‌ای نسبتا مناسب در جهت‌ حمایت از حقوق دارندگان مالکیت معنوی باشداست و کمبودهای آن نیز تا حدودی توسط مقررات مؤخر التصویب یعنی قانون الحاق دولت ایران به عهدنامه پاریس و اصلاحات‌ بعدی آن جبران گردیده لکن،پیشرفت جوامع و گستردگی فن‌آوری و ظهور زمینه‌های‌ جدید در عرصهء حقوق مالکیت معنوی ما را بر این باور رهنمون می‌سازد که مقررات فوق الذکر باید با بررسی دقیق و کارشناسانه و با در نظر گرفتن سایر قوانین همچنین استاندارهای‌ تعیین شده توسط مقررات تریپز مورد بازبینی و تجدیدنظر قرار گیرد.”