پخش مستقیم تلویزیونی از طریق ماهواره از دیدگاه حقوق بین الملل

نویسنده : جباری قره باغ، منصور؛

(‎30 صفحه – از 95 تا 124 )

خلاصه ماشینی: “Z(3)-مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 8591 میلادی مطابق قطعنامه شماره 8431 یک کمیته موقت،که به کوپیوس‌ COPUOS (مخفف‌ Committee on Peaceful Use of Outer Space مشهور است،در مورد استفاده صلح‌جویانه‌ مزبور شخص می‌سازد که چه نوع فعالیتهایی طبق مقررات موجود در قوانین فضایی‌ بین‌المللی مجاز یا ممنوع شناخته شده است. مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه‌های 0622 و 3542 از این کمیته خواست تا برای ایجاد حقوق بین‌المللی‌ فضایی تلاش نموده و مسائل مربوط به استفاده از فضای ماورای جو و اجرام سماوی و نیز ارتباطات راه دور را تعقیب کند. 2اصل‌ آزادی استفاده از فضای ماوراء جو در قطعنامه‌های دیگر سازمان ملل و نیز در معاهده‌ 7691 مربوط به‌”اصول حاکم بر فعالیتهای کشورها در زمینه اکتشاف و استفاده از فضای‌ ماورای جو،”به‌عنوان یک اصل مورد قبول در حقوق بین‌الملل شناخته شده است. به فرض‌ آنکه در فضای ماوراء جو،منجمله کره ماه و سایر اجرام آسمانی توسط یک سازمان‌ بین‌المللی انجام گیرد مسئولیت رعایت مقررات این پیمان به عهده سازمان بین‌المللی‌ مزبور و نیز دولی خواهد بود که در چنین سازمانی شرکت داشته و عضو پیمان هستند1 همچنین طبق ماده 7،هریک از دول طرف پیمان که شیئی را به فضای ماورای جو پرتاپ‌ می‌کند مسئول خساراتی است که آن شیئی یا اجزای متشکله آن در زمین یا در فضای جو یا در فضای ماورای جو به دولت دیگر یا اشخاص طبیعی یا حقوقی آن کشور وارد آورد. ( Council of Europe,Mass Media Files No. 8,Television by Cable and Satellite at 20(1985 کشورها برای ایجاد نظم در داخل کشورشان زیاد بحث شده است ولی در مورد این‌که‌ چه نوع برنامه‌هایی را می‌توان پخش کرد،کمتر سخن به میان آمده است.”

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code