نگرش اقتصادی به احراز رابطۀ سببیت در خسارات زیست محیطی

نویسنده مسئول : بادینی، حسن؛ نویسنده : متوسلیان، فرزانه؛

(‎28 صفحه – از 139 تا 166 )

چکیده:

دشواری احراز رابطه سببیت بین فعل زیان ‌بار و ضرر در حوادث زیست‌ محیطی، امری مبتلابه است که در این حوزه اقامه دعاوی مسئولیت مدنی را با مانع روبرو می‌سازد. ازنقطه‌نظر تحلیل اقتصادی حقوق، چنین مانعی می‌تواند بر درونی سازی کامل هزینه‌ های فعالیت زیان‌بار تأثیر سوء گذارد و به دنبال آن، از بازدارندگی کارای نهاد مسئولیت مدنی بکاهد. این در حالی است که امروزه اهمیت رویکرد پیشگیرانه در مواجهه با حوادث زیست‌محیطی، چه در سطح داخلی کشورها و چه در اسناد بین‌المللی، موردتوجه جدی قرارگرفته و این اعتقاد وجود دارد که سیاست‌گذاری‌های مربوط به حفاظت از محیط‌زیست – ازجمله مسئولیت مدنی زیست‌محیطی – در صورتی مؤثر است که متضمن چنین رویکردی باشد. نوشتار حاضر با در نظر داشتن این رویکرد، کوشیده تا نخست فروضی را که در آن احراز رابطه سببیت با دشواری روبرو است، معرفی کند و سپس به این پرسش پاسخ دهد که از بین راهکارهای موجود در مواجهه با این فروض، کدام‌یک بیشترین همخوانی را با مقتضیات بازدارندگی کارا دارد. استفاده از نگرش اقتصادی برای پاسخگویی به پرسش فوق، نشان می‌دهد پذیرش مسئولیت نسبی در برخی از فروض مذکور، گامی به‌سوی تحقق عملی قابلیت‌ های پیشگیرانه نظام مسئولیت مدنی زیست‏ ‌محیطی است.faen

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code