نقش علم به نوعآ کشندگی رفتار در ساختار قتل عمد از منظر حقوق اسلام و غرب

نویسنده : قیاسی، جلال الدین؛ اکرمی، روح الله؛

(‎30 صفحه – از 105 تا 134 )

چکیده:

یکی از مصادیق قتل عمد، کشتن دیگری از طریق ارتکاب رفتار غالبا کشنده توسط فرد فاقد قصد قتل می‌باشد، که هم در حقوق کیفری ایران، به حکم بند ب ماده‌ی (290) قانون مجازات اسلامی، و هم در برخی از نظام‌های حقوقی غرب مطمح‌نظر قرار گرفته است. یکی از مسائل مهم در مورد این نوع از قتل عمد آن است که آیا آگاهی مرتکب به ویژگی قتاله بودن عمل در ساختار آن مدخلیت دارد یا خیر؟ دکترین حقوقی و رویه قضایی در پاسخ به این سوال دچار تشتت است، برخی علم جانی را ضروری بزه مذکور به شمار آورده و گروهی برای آگاهی مرتکب اثری قائل نشده‌اند. در این مقاله ضمن تبیین هر یک از این نظریات، به بررسی موضوع، به شکلی تطبیقی، با تاکید بر رویکرد فقه جزایی مبادرت شده و مبانی آن مورد تحلیل قرار گرفته است.