بررسی قلمرو و ترابط فقهی ـ حقوقی اصول اطلاق ولایت در قانون اساسی با تکیه بر اندیشه‌های امام خمینی و علامه مصباح یزدی

نویسنده مسئول : غریب‌‌پور، منصور؛ ‏

(18 صفحه – از 59 تا 76)

چکیده:

یکی از مسائل مورد ابتلا و مطرح در میان حقوق‌دانان حقوق اساسی و نیز محافل علمی، بحث اطلاق و اختیارت حکومتی ولایت فقیه در قانون اساسی است؛ به‌نحوی‌که عده‌ای با تمسک به برخی اصول، قائل به محدویت و انحصار وظایف و اختیارت در موارد مصرح در قانون شده‌اند واز این رو به نفی اطلاق ولایت معتقدند؛ واز سویی، عده‌ای دیگر با تمسک به سابقة فقهی، فضای گفتمانی حاکم بر جلسات تنظیم قانون اساسی، آرا و دیدگاه‌های موثر امام خمینی، استدلال‌های حقوقی و اقتضائات و لوازم حکومت‌داری، معتقد به اطلاق ولایت و انعطاف نهاد رهبری برای حل مشکلات و معضلات و تامین مصالح جامعه‌اند. ما در این مقاله با بررسی فقهی ـ حقوقی مسئله، ادلة طرفین را ارزیابی کرده، دیدگاه مختار را ارائه می‌نماییم. فرضیه این است که مطمح نظر قانون‌گذار اساسی، طرح و تصویب اطلاق ولایت بر اساس ریشة دیرینة فقهی آن بوده و در این زمینه با احتیاط و هوشمندی و نیز اهتمام به حاکمیت ملی اقدام کرده است.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code