میزان توجه به اسلام به عنوان منبع قانونگذاری در قانون اساسی کشورهای اسلامی؛ از ساختار تا هنجار

نویسنده : حسن پور، محمد؛ مختاری، ایمان؛

‏(16 صفحه – از 27 تا 42)

چکیده:

بررسی حقوق اساسی کشورهای اسلامی با توجه به ابتنای قوانین اساسی آنها بر موازین اسلامی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و براساس آن می‌توان نظام حقوقی آنها را از دو بعد ساختار و هنجار مورد مداقه قرار داد. از این رو اگرچه در مبنا این کشورها تابع احکام و شریعت اسلام هستند اما مساله‌ای که در رابطه با حقوق اساسی آنها به ذهن متبادر می‌شود این است که، این کشورها به ویژه در بعد ساختاری و بعضا در بعد هنجاری متاثر از حکومتهای الگوی خود هستند که ریشه در تاریخ داشته (ناشی از گرایشات شیعی- سنی) یا وابسته به یکی از نظام‌های حقوق اساسی فعلی (کامن لا، رومی‌ژرمن یا تلفیقی از دو نظام مزبور) می‌باشند. آنچه که به عنوان نتیجه بحث می‌توان مورد اشاره قرارداد، اینکه جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کشوری موفق در عرصه قانونگذاری اسلامی و نظارت بر آن با نظام مردم سالاری دینی می‌تواند الگویی قابل تعمیم به سایر کشورهای اسلامی باشد. الگویی که در آن هم الزامات زندگی در جهان جدید مورد توجه قرار گرفته و هم اسلام به عنوان رکن اساسی یک کشور اسلامی در تمامی بسترهای حقوقی آن جاری و ساری گشته است.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code