مفهوم و ماهیت اهانت به مقدسات با نقد دیدگاه اندیشمندان غیرمسلمان

نویسنده : مرتضایی، سید احمد؛ میری، سید محمد حسین؛ ‏

(20 صفحه – از 83 تا 102)

چکیده:

اهانت به مقدّسات مشتمل بر دو واژه اهانت و مقدّسات است. برداشت‌های متفاوتی از این دو واژه وجود دارد. در این تحقیق مفهوم لغوی و اصطلاحی «مقدّسات» و «اهانت» با استفاده از فرهنگ لغت‌ها و کتب فقهی و حقوقی بررسی می‌شود، زیرا اولین گام برای تبیین مصادیق «مقدّسات» و شیوه‌های تحقق «اهانت» و نیز استنباط حکم اهانت، تبیین مفهوم این دو واژه است. بنابر یافته‌های این تحقیق، اصطلاح «مقدس» یعنی چیزی که (ذاتا یا اکتسابا) مطهر و منزه از هر نقص و عیب و دارای حرمت الهی است و «اهانت به مقدّسات اسلام» یعنی هر فعل یا ترک فعل عالمانه و عامدانه‌ای که با شان و جایگاه شرعی مقدّسات سازگار نباشد، مانند: ارتداد، استخفاف (تحقیر کردن، خوار و پست شمردن، سبک شمردن)، استهزاء (تمسخر)، تهتک (هتک حرمت، آبروریزی، بدنام‌سازی)، سب و شتم و نصب (دشنام گویی و فحاشی) و بی‌احترامی و بی‌حرمتی. در قسمت پایانی این تحقیق، دیدگاه سه تن از اندیشمندان غیرمسلمان یعنی امیل دورکیم، میرچا الیاده و رودلف اتّو بررسی و نقد می‌شود. در ادبیات اندیشمندان غیرمسلمان، واژگان و اصطلاحات مشابه و یا معادل «مقدس و نامقدس» متفاوتند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code