ذکر؛ رابطه خاص انسان با خدا

نویسنده : فرزانه، محمد باقر؛

‏(4 صفحه – از 3 تا 6)

خلاصه ماشینی: “ذکر، بیش از هر چیز در این ایام مؤثر است و تلاوت قرآن که خود، یک عبادت است، مؤثرترین عامل در ایجاد حالت ذکر است؛ چه این که خود، «ذکر» است: «و هذا ذکر مبارک أنزلناه… رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم فرمود: «علیک بتلاوة القرآن و ذکر الله‌ کثیرا، فإنه ذکر لک فی السماء و نور لک فی الأرض» (3) و کسی می‌تواند با روح این ذکر عظیم ارتباط برقرار کند که با «زبان قرآن» آشنا باشد. امام خمینی قدس‌سره ـ کسی که با ذکر قرآن زنده بود و زنده کردـ فرمود: یکی از آداب مهم قرائت قرآن که انسان را به نتایج بسیار و استفاده‌های بی‌شمار نایل کند، «تطبیق» است و آن، چنان است که در هر آیه از آیات شریف که تفکر می‌کند، مفاد آن را با حال خود منطبق کند و نقصان خود را به واسطه آن، مرتفع کند و امراض خود را بدان شفا دهد.”