وحی و تجربه دینی از منظر قرآن و اندیشمندان
نویسنده : باقری، علی؛
(26 صفحه – از 101 تا 126)
چکیده:
این مقاله به بررسی مسأله وحی از نظر معتقدان به فرضیه تجربه دینی می‌پردازد. نخست، عوامل پیدایش انگاره تجربه دینی بررسی می‌شود و در ادامه، مؤلف به بیان مفهوم و تعریف تجربه دینی می‌پردازد. پس از بیان نظریه‌های مختلف اندیشمندان غرب و برشمردن تعاریف آنان از تجربه دینی، به این نتیجه دست یافته که هرگز نمی‌توان این تعریفها را در معنایی کلی جمع کرد؛ زیرا برخی از این مفاهیم با دیگر تعریفها تضاد دارد. از دیگر مباحث این مقاله، بیان تفاوت تجربه دینی با تجربه اخلاقی، زیباشناختی و دین‌مداری است و اقسام تجارب دینی را چنین برمی‌شمارد: تجارب تفسیری، تجارب شبه حسی، تجارب وحیانی، تجارب احیاگر، تجارب مینویی و تجارب عرفانی. پس از بیان مفهوم وحی در نظریه تجربه دینی و بررسی دو نظریه «وحی زبانی» و «وحی غیر زبانی»، به وحی و تجربه دینی در اندیشه روشنفکران مسلمان توجه شده است و تلاش این اندیشمندان را در تطبیق وحی در اسلام با نظریه‌های متتبعان فرنگی و نظریه تجربه دینی، مورد مداقه قرار گرفته است و به آثار چنین اندیشه‌ای اشاره شده است. در پایان با بررسی مسأله وحیانی بودن کلمات قرآنی، به این نتیجه رسیده که چون اندیشه صحیح درباره قرآن، این است که الفاظ آن توسط خداوند به جبرئیل القا شده و او آن الفاظ را بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم خوانده است، وحی محمدی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم نوعی تجربه دینی نیست.
آخرین دیدگاه‌ها