شروط ابتدایی در فقه و بررسی ماده 10 قانون مدنی

نویسنده : صائمی، علی اصغر؛

‏(28 صفحه – از 77 تا 104)

چکیده:

با پیدایش مسائل حقوقی جدید، از قبیل مالکیتهای فکری (معنوی) و عناوین نوظهور دیگر، ضرورت مراجعه بیشتر به قواعد و ضوابط فقهی احساس می‌شود. از جمله مسائلی که تصور آن می‌رود و ممکن است در این قضیه مفید باشد، مسأله شروط ابتدایی است؛ به خصوص که در یکی دو سده اخیر، بیشتر مورد مناقشه بسیاری از فقیهان امامی قرار گرفته است و در نهایت، جمعی آن را عقد مستقل و تعهدآور و برخی حتی قابل تصور نیز ندانسته‌اند و در مقابل، گروهی آن را قراردادی مستقل و الزام‌آور می‌دانند. در این نوشتار سعی می‌شود با بررسی شرط ابتدایی در فقه و عقد دانستن آن، با تمسک به اطلاق «أوفوا بالعقود» مبنایی برای ماده 10 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران (عقود نامعین) بیابد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code