سازمان ملل متحد و اقدامات حقوقی جامع برای مبارزه با تروریسم بین المللی

نویسنده : پطروس غالی پطروس؛ مترجم : زمانی، سید قاسم؛

‏(32 صفحه – از 115 تا 146

خلاصه ماشینی: “2. کنوانسیون علامت‌گذاری مواد انفجاری پلاستیکی به‌منظور تشخیص آنها: این کنوانسیون که توسط سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری در اول مارس 1991 تهیه و تنظیم شد، (1) واکنش مستقیم حقوقی بین‌الملل به انفجار پرواز شماره 103 پان‌امریکن بر فراز لاکربی اسکاتلند در دسامبر 1988 محسوب می‌شود و به منظور منع (نه مجازات) استفاده از بمبهای پلاستیکی برای اقدامات تروریستی طراحی شده است. علاوه بر این، کنوانسیون اروپایی راجع به مقابله با تروریسم وجود دارد که در 27 ژانویه 1977 در استراسبورگ منعقد شد (1) و هدف اصلی این کنوانسیون، خارج ساختن جرایم خاص تروریستی از مقوله جرایم سیاسی است؛ تا آنها را میان دولتهای عضو، جزء جرایم قابل استرداد قرار دهد و بدین وسیله، این امر را برای مرتکبان چنین جرایمی دشوار سازد که از تعقیب و مجازات، بگریزند. ضمیمه این قطعنامه، اعلامیه‌ای راجع به تکمیل اعلامیه 1994 درباره امحای تروریسم بین‌المللی است و این امر را مورد تأیید مجدد قرار داد که دولتها قبل از اعطای وضعیت پناهندگی، باید اقداماتی مناسب انجام دهند تا اطمینان حاصل کنند که یک پناهجو، در اقدامات تروریستی مشارکت نداشته باشد و بعد از اعطای وضعیت پناهندگی نیز تضمین کنند که چنین وضعیتی به منظور زمینه‌سازی یا سازماندهی اقداماتی تروریستی علیه دولتهای دیگر یا شهروندان آنها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.”