بررسی تطبیقی نهاد سازش در حقوق ایران و حقوق تجارت بین الملل

نویسنده : عالی پناه، علیرضا؛ زیار، محسن؛

‏(34 صفحه – از 63 تا 96)

چکیده:

ﺑﺮوز اﺧﺘﻼف در رواﺑﻂ ﺗﺠﺎری ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ اﻣﺮی ﻏﯿﺮﻋﺎدی ﺗﻠﻘﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد. ازاﯾﻦ رو ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﺣﻞ وﻓﺼﻞ اﺧﺘﻼﻓﺎت، ﭘﯿﺶ از ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ راه ﺣﻞ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ روﺑﺮوﺳﺖ، «روش ﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺣﻞ وﻓﺼﻞ اﺧﺘﻼف» ﻫﻤﭽﻮن «ﺳﺎزش» ﻣﻮردﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ »ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﺎزش ﺗﺠﺎری ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ« در ﺳﺎل 2002 ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ «آﻧﺴﯿﺘﺮال» رﺳﯿﺪ. از دﮔﺮ ﺳﻮ، در ﺣﻘﻮق اﯾﺮان ﻧﯿﺰ، ﻧﻬﺎدی ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺳﺎزش« وﺟﻮد دارد ﮐﻪ وﻇﯿﻔﻪ ی ﺣﻞ وﻓﺼﻞ اﺧﺘﻼف ﻣﯿﺎن ﻃﺮﻓﯿﻦ ﻣﻨﺎزﻋﻪ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد. ﺣﺎل ﺳﺆاﻟﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺧﺼﻮص ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ آﯾﺪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ: »ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺎزش در ﺣﻘﻮق ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﯿﺰان ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺎزش در ﺣﻘﻮق اﯾﺮان ﻣﻨﻄﺒﻖ اﺳﺖ؟« ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﻬﺎد ﺳﺎزش در ﺣﻘﻮق اﯾﺮان و ﺣﻘﻮق ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﺗﺎ ﺣﺪود زﯾﺎدی ﺑﺎﻫﻢ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎوت ﺷﮑﻠﯽ آن را ﻣﯽ ﺗﻮان در ﻟﺰوم وﺟﻮد ﺳﺎزﺷﮕﺮ در ﺣﻘﻮق ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ داﻧﺴﺖ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای ﺑﻮده و از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﺘﺎب ﻫﺎ و ﻣﻘﺎﻻت در دﺳﺘﺮس و ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮردﺗﺤﻘﯿﻖ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.