امتداد قواعد اماوت در حقوق تجارت ایران با مطالعه تطبیقی در حقوق تجارت مصر

نویسنده : اسماعیلی، محسن؛ قاسمی، علیرضا؛

‏(36 صفحه – از 27 تا 62)

چکیده:

از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﻨﺼﺮ اﺻﻠﯽ در ﺗﺤﻘﻖ اﻣﺎﻧﺖ، رﺿﺎﯾﺖ و اذن ﻣﺎﻟﮏ ﯾﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﮔﺬار ﺑﺮای اﺳﺘﯿﻼء و ﺗﺼﺮف اﻣﯿﻦ اﺳﺖ، راﺑﻄﻪ اﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻮارد ﻣﺼﺮح در ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺪﻧﯽ ﻣﺤﺪود ﻧﻤﯽ ﺷﻮد، ﺑﻠﮑﻪ اﯾﻦ راﺑﻄﻪ در ﻗﻮاﻧﯿﻦ دﯾﮕﺮ از ﺟﻤﻠﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺠﺎرت ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، آﺛﺎر ﻣﻮﺟﻮد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ اﻣﯿﻦ در ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻣﺼﺎدﯾﻖ و اﺣﮑﺎم اﻣﯿﻦ در ﺳﺎﯾﺮ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﺣﻘﻮق ﺗﺠﺎرت ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﻨﻤﻮده اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﯾﻦ ﻣﺼﺎدﯾﻖ ذﯾﻞ دو ﻋﻨﻮان اﻣﻨﺎی ﺗﺎﺟﺮ و اﻣﻨﺎی ﻏﯿﺮ ﺗﺎﺟﺮ اﺣﺼﺎ و آﺛﺎر و اﺣﮑﺎم آن در اﻣﺘﺪاد ﻗﻮاﻋﺪ اﻣﺎﻧﺖ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و در راﺳﺘﺎی اﯾﻦ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﯿﺎن ﺷﺪ ﮐﻪ اﺣﮑﺎم و آﺛﺎر اﻣﯿﻦ ﻣﺪﻧﯽ و ﺗﺠﺎری ﯾﮑﺴﺎن ﺑﻮده و اﻣﺎﻧﺖ در ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﯽ و ﺣﻘﻮق ﺗﺠﺎرت از ﻧﻈﺎم واﺣﺪی ﺗﺒﻌﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺠﺎرت ﺑﺮای اﻣﯿﻦ ﺗﺠﺎری ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﺮی را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻬﻢ ﺧﻮردن اﯾﻦ ﻧﻈﺎم ﻧﻤﯽ ﮔﺮدد و دﻟﯿﻞ اﻋﻤﺎل ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﯾﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﻣﺼﺎدﯾﻖ اﻣﻨﺎی ﺗﺠﺎری ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻗﺘﻀﺎﺋﺎت ﺷﻐﻠﯽ و ﺣﺮﻓﻪ ای ﺑﻮدن و ﻣﺪﻋﯽ ﺑﻮدن در ﺗﺨﺼﺺ ﺧﻮﯾﺶ، ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ وی ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﺎﯾﺮ اﻣﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ در ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺠﺎرت ﻣﺼﺮ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار ﻣﺼﺮی، ﺑﺮﺧﻮرد واﺣﺪ ﺑﺎ اﻣﻨﺎی ﺗﺠﺎری داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺠﺎرت ﻣﺎ ﻧﻮﻋﯽ آﺷﻔﺘﮕﯽ و ﻋﺪم اﻧﺴﺠﺎم ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اﺳﺖ در اﺻﻼﺣﺎت ﺑﻌﺪی ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺠﺎرت ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.