شورای حقوق بشر ردای نو بر کالبد قدیمی حقوق بشر

نویسنده: اخلاقی، سمیه؛

اندیشمندان حقوق پاییز 1392

چکیده:

حقوق بشر در نظام کنونی بین المللی و سازمان ملل متحد، یک پدیده چند لایه ای و چند وجهی است . حقوق بشر لایه های انسانی، دینی، فرهنگی و تمدنی را در بر می گیرد، علاوه بر این ها لایه های حقوقی، حاکمیتی، سیاسی، استراتژیک و بین المللی را نیز به همراه دارد . در سال های اخیر، حقوق بشر در دنیا یک ارتقای موقعیت از نظر گستردگی و طول و عرض و پهنا و عمق پیدا کرده است . به این معنی که بعد از فروپاشی شوروی و تغییراتی که در نظام بین المللی ارتباط میان انسان ها به وجود آمده و از بین رفتن رقابت شرق و غرب، مسائل حقوق بشری نسبت به گ ذشته که فقط در چارچوب رقابت شرق و غرب یا شمال و جنوب مطرح می شد، متفاوت شده، گستردگی بیشتری پیدا کرده و ارتقای جایگاه یافته است . این ارتقای جایگاه حقوق بشر، منجر به تشکیل شورای حقوق بشر در سازمان ملل متحد شده است . کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد با وجود فعالیت مثبت در زمینه حمایت از حقوق بشر به دلیل ضعف هایی که داشت، به ویژه سیاست زدگی و گزینشی عمل کردن، و اینکه در کمیسیون فقط به چند کشور جهان سومی و بلوک شرق انتقاد می شد و کشورهای غربی و متحدانشان مصون از انتقاد بودند ، لذا کمیسیون مورد انتقاد قرار گرفت و قرار شد که شورا رویه سابق را انجام ندهد و سیاست موسوم به (name and shame) یعنی نام کشور آورده شود تا موجب خجالت و سرافکندگی اش شود، کنار گذاشته شود ؛ باعث شد که کمیسیون به مرور جایگاه خود را به عنوان یک نهاد بی طرف در افکار عمومی از دست بدهد. مساله ای که باعث کم رنگ شدن اعتبار و در نهایت انحلال آن و ایجاد شورای حقوق بشر گردید.خلاصه ماشینی:

“)٣ -غیر دائمی بودن اعضا ٤ – شیوه جدید فعالیـت و تعـداد جلـسات (از یـک دوره در سال به سه دوره در سال افزایش یافت )٥- تاکید بـر گفتگـوی بـین تمـدنی ٦- تایید بخشی از فعالیت های کمیسیون سابق ٧- همه حقوق بشر برای همه افراد بـشر٨ – ارتقای جایگاه و گسترش قلمرو فعالیت ٩- پیش بینـی مجـازات بـرای اعـضا (امکـان تعلیق اعضا در صورت نقض فاحش و سیستماتیک از سوی مجمع عمومی )١٠- امکـان جلسات خاص در موارد ضروری ١١- مکانیسم بررسی دوره ای جهانی مکانیسم جهانشمول بررسی دوره ای حقوق بشر UPR به پیشنهاد دبیر کل سازمان ملل متحد کوفی عنان در ماه مارس ٢٠٠٥، ایجاد مکانیسمی برای ارزیابی تمام تعهدات حقوق بشری همه کشورها توسـط هماتایـان خـود در نظـر گرفته شد. (اسوینی ، سایتو، ٢٠٠٩: ٢٠٧) بر اساس بخش IA قطعنامه ٥/١ مبنای حقوقی مورد استناد در سازوکار UPR شامل میزان پایبند بودن کشوها به تعهدات بین المللی خود از جمله منشور ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، اسناد حقوق بـشری کـه دولـت هـا عـضو آن مـی باشـند، تعهـدات داوطلبان دولت ها، از جمله تعهداتی که هنگام کاندیدا شدن برای عـضویت در شـورای حقوق بشر بیان داشته اند و در موارد قابل استناد، حقوق بین الملل بـشردوستانه خواهـد این بدان معنی خواهد بود که uprتعهدات جدیدی را بـه دولـت تحـت بررسـی ١ بود.”

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code